ابن تحقیق در فرمت وردword و در 8 صفحه میباشد

امير خسرو بدون شك يكي از سرامدان تاريخ ادب دري است. او يكي از برجستگان دري سرايان هند است. او به قولي دو صد تا چهار صد هزار بيت شعر سروده است. افزون برآن كه اشعار او در ادبيات دري جايگاه ويژه دارد و به قول استاد سعيد نفيسي « سه كتاب نثر بر جاي مانده او، از شاهكار هاي نثر دري آن دوران است؛ از پيشگامان «سبك هندي» به شمار مي آيد.نازك خيالي هاي او در اين روزگاران نيز تازگي دارد. صايب تبريزي، كليم،بيدل و...با الهام ازنازك انديشي و لطف خيال او سبك هندي را به اوج رساندند.

امير را نه تنها به آن دليل كه از شاهكار هاي زبان دري است يا ازبلخ برخاسته و از هزاره هاي سانچارك و لاچين است؛ براي معرفي برگزيده ام. بلكه بيشتر از آن جهت كه محققان هزاره شناس را ونيز همه كساني که نسبت به هويت نژادي آنان ترديد دارند، به سهم هزاره ها در غنامندي ومعماري زبان فخيم مادري شان يعني زبان دري توجه دهم و نيز جوانان وجامعه خود را با مفاخر شان كه يكي از مولفه هاي هويت بخش است؛ آشنايي دهم.